kharesh

...

kharesh

...

هنر

 

سلام !

   می دونین چرا من گرافیتی رو بعنوان یه هنر نو براتون معرفی کردم ؟ چرا اصلا همچین چیزی رو باید انتخاب کنم و اونو معرفی کنم ؟ چرا این همه وقت گذاشتم برای توضیح دادن در موردش و...

    برای اینکه میخوام در مرحله اول من و شما با جدیدترین و دوست داشتنی ترین هنرهای روز آشنا بشیم و در مرحله بعد بهتون بگم که همین گرافیتی ( Graffiti ) که یه کار ساده و خیلی قدیمیه و میشه گفت از زمان بوجود اومدن آدم رو زمین وجود داشته به عنوان یه هنر جدید معرفی میشه و با کمک خلاقیت و فکر به وسیله ای برای گفتن حرفای مردم تبدیل میشه. گروه های مختلف با طرز فکرای مختلف و تخصص های متفاوت میان و حرفای خودشون رو درقالب هنر و توی تریبون گرافیتی به گوش مردم می رسونن و اینجاست که بعضی گروه ها وجود خودشن و شناسنامه خودشون رو نشون مردم میدن.

   این هنر توی بیشتر کشورهای دنیا غیر قانونیه و دلیلش هم معلومه و اون هم اینه که بیشتر مردم دوست ندارن دیوار خونشون یا مغازشون رنگ رنگی بشه و معمولا طرح هایی که اصولا خودشون ازش خوششون نمیاد روی دیارهاشون ببینن . اما حوصله لازمه و صبر برای موففیت یه هنر جدید و جا نیفتاده . مطمئنا تا حالا دیوارهای زیادی رو تو شهر خودتون و جاهای دیگه دیدین که بوسیله اسپری رنگ شدن و یا یادگاری نوشته های زیادی دیدین که ترکیبی خاص و جالب دارن و دقت شما رو جلب میکنن . نقاشی های دیواری آماتوری رو دیدین که شما رو به فکر فرو برده و یا تنتون از دیدنش لرزیده و همانا همین دلیل هم بزرگترین مانع قانونی شدن و همه گیر شدن این هنر هستش . کاملا قابل درکه که هیچ حکومتی و هیچ مسئول سیاسی نمیتونه چنین تریبونی رو برای حرفایی که نمیتونه اونو سانسور و یا سازماندهی کنه و نمیدونه اصلا چی میخوان بگن قرار بده . اما یه هنرمند متعهد هیچ وقت نمیاد هنرش رو برای تخریب مورد استفاده قرار بده و هر حرفی که یک هنرمند متعصب و روشنفکر میزنه ولو تلخ و گزنده برای درست کردن و برای وصل کردنه ٬ نه فصل کردن . اما کجاست دست یاری میون مسئولان !! کجاست دل سوزنده ای برای حل مشکلای مردم ؟ کجاست اون دلی که برای هنر و برای رشد بسوزه ؟ نه تنها گرافیتی و بلکه تمام هنرهای دنیا دارن قربانی تعصب ها میشن . ایرانی که بزرگترین هنرمندان و دلسوز ترین مسئولان و دموکرات ترین پادشاه ها رو به خودش دیده چرا باید حالا گورستانی از هنرمندانی باشه که حتی اسمشون هم فراموش شده ؟ من موفق یا مخالف هیچ گروه سیاسی و جناحی نیستم اما با چشم ظعیف خودم دارم میبینم که چقدر استعداد و هنر داره تلف میشه و چقدر توانایی و فکر سرکوب میشه !! چرا یه جوون ایرانی و پرمغز خودش رو با چیزایی مشغول میکنه که نمیدونم واقعا متوجه هست یا نه که چقدر باعث عقب افتادگیش شده ؟ چرا این همه علم و هنر اونقدر مهجور میمونه که هنرمند و عالم صلاح میدونه کنج خونه و یا مغازش بشینه و هیچ حرکتی نکنه ؟ چرا دل ها همه پر و دست ها همه خالین ؟ همه شاکی دلسوخته و در عین حال بی حال و بی انرژی هستن . مطمئنم که همتون کسایی رو میشناسید که با خودتون گفتین اگر کمی بیشتر همت کرده بود و یابیشتر بهش بها میدادن و یا شرایط بد زندگش اقتضا نمیکرد حالا یکی از برگترین ها در رشته خودش شده بود .

   به خدا قسم این همه درد و این همه ضعف فقط و فقط از خودمونه و خودمون هستیم که آینده رو شکل میدیم و آینده که مثل خمیری کاملا ارتجاعیه ٬ تو دست خودمونه و هیچ کس نمیتونه اونو  به زور ازمون بگیره و خود خودمون هستیم که گاهن شکل دادنش رو به دس دیگران میدیم و شریک هایی برای تعیین آیندمون بوجود میاریم . اشتباه نکنید شریک زندگی رو نمیگم ! شریک تصمیم گیری رو نمیگم بلکه شریک حق و عقل رو میگم که شما نباید حق خودتون رو و عقل خودتون رو حتی به کسی قرض بدین چون در این صورت نباید مطمئن بمونیم که ممکنه طرف اونو بهمون پس بده ٬ باید مث سنگ به حق و داشته های خدادایتون بچسبید تا آدمی موفق باشین و جامعه ای موفق درست کنید.

 

نظرات 1 + ارسال نظر
سیاورشن یکشنبه 28 خرداد‌ماه سال 1385 ساعت 02:03

سلام ...بسیار خوشحالم از آشنایی با وبلاگ پر بارتان ...از میناب هستید ؟....در پاسخ به سوالات شما :

۱ـلاتیدان قدیمی ترین و بزرگترین پل تاریخی ایران است در غرب هرمزگان ... گیاهی در آن اطراف هست به نامی لاتی که خوراک شتر است ...البته این هم روایتی است...
۲ـ همان طور که گفتم و در متن مشخص شده است انتخاب با خود منتقد است که از بین وبلاگ های هرمزگان وبلاگهایی را برای نقد انتخاب کند ....یک فکر یک فکر است و دو فکر هزار فکر ...با کمک شما و دیگر دوستان بهتر خواهیم شد ...

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد